Tir Arthur

Arthur Van Hooylandt (Warre Borgmans) baat op de kermis de schietbarak Tir Arthur uit. Hij is het gewoon dat er van alle kanten op hem wordt geschoten. Hij incasseert en blijft incasseren. Tot het hem te veel wordt. Dan schiet hij terug. Figuurlijk, maar ook letterlijk.
Tir Arthur is een bloedernstig stuk waarin, juist daarom, kolossaal veel gelachen wordt. Tir Arthur baadt in uitbundige en nostalgische kermismuziek, maar evengoed in duistere tonen van de film noir.

Bo Spaenc maakt een strak compositiekader, mét ruimte voor improvisatie. Samen met Johan Vandendriesche ondersteunen, ontregelen en overdonderen ze Warre Borgmans én het publiek. 
Tir Arthur is muziektheater met veel woorden en teksttheater met veel muziek.
Erik Vlaminck vertelt –in een heel authentieke taal– een op ware feiten gebaseerd familieverhaal, met duistere intriges en verdoken geheimen, dramatisch beklijvend en ook met humor, gesitueerd in de kermiswereld. Vlaminck maakte furore met zijn roman Suikerspin.

In Tir Arthur worden we geconfronteerd met Arthur Van Hooylandt, een van de hoofdpersonages uit Suikerspin. Vijftien jaar later is Arthur nog steeds wie hij was: een egocentrische bullebak die alles en iedereen in het vizier neemt.